Παίρνοντας τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων που βασίζονται στα δύο ακραία σενάρια μπορούμε να δούμε ποιό μπορείνα είναι το εύρος του μέλλοντος του πλανήτης μας.
Ορμώμενοι από την πανδημία που ξέσπασε στις αρχές του 2020, ένα ελπιδοφόρο σενάριο θα ήταν η παγκόσμια συνεργασία των κρατών που ξεκίνησε για την καταπολέμηση του COVID19 να συνεχιστεί με σκοπό την καταπολέμηση ακόμα ενός προβλήματος που επηρεάζει τον πλανήτη, αυτού της κλιματικής αλλαγής. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μεγάλες επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια και ταχύτατες μειώσεις την εκπομπών θερμοκηπικών αερίων με σκοπό τον περιορισμό της αύξηση της θερμοκρασίας στον +1.5°C. Στον αντίποδα, το εφιαλτικό σενάριο, θα ήταν μετά την μεγάλη οικονομική ύφεση από την πανδημία, πολλές χώρες χρησιμοποιούν ακόμα περισσότερο φθηνές μορφές ενέργειες που οδηγεί σε περεταίρω αύξηση των εκπομπών θερμοκηπικών αερίων και άρα σε θερμοκρασιακά επίπεδα κοντά στους +5°C, σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο.
Γενικά, ένα μοντέλο για να παράγει αποτελέσματα για την μελλοντική κατάσταση του πλανήτη, ουσιαστικά εισάγονται σε αυτό και δεδομένα εκπομπών θερμοκηπικών αερίων. Έτσι, έχουν δημιουργηθεί βάσεις δεδομένων τόσο με τα ακραία σενάρια που προαναφέρθηκαν, όσο και με πιο μετριοπαθή.
Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνονται τα διάφορα σενάρια και οι επιπτώσεις τους μέχρι το 2100. Στο πρώτο από τα διαγράμματα φαίνεται το ποσό της θερμότητας που δεσμεύεται από τα θερμοκηπικά αέρια, στο δεύτερο τα σενάρια εξέλιξης των εκπομπών αερίων, στο τρίτο τα σενάρια συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα και στο τελευταία τα σενάρια εξέλιξης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Φαίνεται πως το ακραίο θερμό σενάριο των +5°C μέχρι το 2100 έχει δεχθεί μεγάλη κριτική, επειδή κατά αρκετούς θεωρείται ως παραπλανητικό λαμβάνοντας υπόψη μη ρεαλιστικά δεδομένα για το μέλλον. Ωστόσο, οι επιστήμονες θεωρούν ότι η μελέτη αυτού του σεναρίου έχει αξία όσο οι άνθρωποι κατανοούν τις υποκείμενες υποθέσεις και περιορισμούς που έχουν τα διάφορα σενάρια. Σε κάθε περίπτωση όμως οριοθετεί το μέγιστο που θα μπορούσαμε να αναμένουμε.
Σύμφωνα με τον Donald Wuebbles, επιστήμονα της ατμόσφαιρας στο πανεπιστήμιου του Illinois, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε δεν είναι να προγνώσουμε το μέλλον, αλλά να κατανοήσουμε τους κινδύνους και να εξετάσουμε τα διάφορα επίπεδα θέρμανσης και τους διαφορετικούς τύπους οικονομικής ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, όπως τονίζει και η επιστήμονας περιβάλλοντος και υγείας του πανεπιστημίου της Washington στο Seattle, χρειαζόμαστε αυτά τα αποτελέσματα για να μας δείξουν τι αντίκτυπο θα έχουν οι επιλογές μας στο μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η ανάπτυξη αυτών των σεναρίων μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Ως παράδειγμα, μπορούμε να δούμε ότι όταν φτιάχτηκαν τα σενάρια στα οποία βασίζονται τα κλιματικά μοντέλα για να εκτιμήσουν τις μελλοντικές συνθήκες, δεν υπήρχε σαν σκέψη το σενάριο του Brexit, ο οικονομικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας ή το ξέσπασμα μιας πανδημίας. Γι’ αυτόν τον λόγο και ο δρόμος για την ανάπτυξη αυτών των σεναρίων είναι γεμάτος εμπόδια αλλά και προκλήσεις.
Πηγή: Nature