Πώς εξηγείται το φαινόμενο που οι επιστήμονες ονομάζουν ροζ χιόνι, χιόνι καρπουζιού ή ματωμένο χιόνι.
Κάθε άνοιξη, στις αλπικές περιοχές του πλανήτη λαμβάνει χώρα μια μετανάστευση διαφορετική από τις άλλες. Οι «μετανάστες» είναι μονοκύτταροι οργανισμοί, άλγη όμοια με τα φύκια, που δεν ζουν στη θάλασσα αλλά στο χιόνι. Περνούν όλο το χειμώνα χωμένα βαθιά μέσα στο χιόνι. Την άνοιξη, ξυπνούν και κολυμπούν προς την επιφάνεια μέσα από τις χαραμάδες του χιονιού που λιώνει. Σε αυτή τη διαδρομή η άλγη πολλαπλασιάζεται και φωτοσυνθέτει. Φτάνοντας στην επιφάνεια, έχει γίνει κόκκινη, δημιουργώντας το φαινόμενο που οι επιστήμονες ονομάζουν «ροζ χιόνι», «χιόνι καρπουζιού» ή «ματωμένο χιόνι».
Το φαινόμενο οφείλεται στην ασταξανθίνη, μια ουσία που έχει κόκκινο χρώμα και βρίσκεται στον ψυχρόφιλο φίκο της περιοχής που ονομάζεται Chlamydomonas nivalis, ο οποίος «βάφει» το χιόνι κόκκινο ή ροζ.
Το φαινόμενο του «κόκκινου χιονιού» σχηματίζεται καθώς ο θερινός ήλιος θερμαίνει και λιώνει μέρη του χιονιού. Όταν αυτοί οι φίκοι – που συνήθως είναι πράσινοι οργανισμοί – απορροφούν πολύ ηλιακή ακτινοβολία, παράγουν ένα φυσικό τύπο αντηλιακού (έντονα κόκκινα καροτενοειδή) που βάφει τις πλαγιές ροζ και κόκκινες. Η προσθήκη χρώματος στην επιφάνεια σκουραίνει το χιόνι, επιτρέποντάς του να ζεσταθεί γρηγορότερα και να λιώσει πιο γρήγορα.
Τα φύκια αυτά μειώνουν την λευκαύγεια (albedo) του χιονιού, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του περιοδικού Nature όπου βρέθηκε ότι η μείωση είναι της τάξης του 13% στη διάρκεια μιας εποχής τήξης της Αρκτικής, σε σύγκριση με το καθαρό χιόνι, που σημαίνει ότι το σκοτεινό χιόνι απορροφά πολύ περισσότερο φως.
Οι έρευνες έγιναν στον άλλο Πόλο της Γης, τον Βόρειο. Το ερώτημα που καλούνται τώρα να απαντήσουν οι επιστήμονες είναι αν μπορεί αυτή η αλλαγή να προκαλέσει ένα θετικό βρόχο ανατροφοδότησης, δηλαδή η περισσότερη τήξη χιονιού, ή να επιφέρει περισσότερη άλγη ανθών, άρα σκοτεινότερη επιφάνεια, χαμηλό albedo και επομένως υψηλότερη θερμοκρασία και περισσότερη τήξη χιονιού.
Αυτό πάντως αποτελεί ένα μεγάλο ερώτημα της εποχής που ίσως χρειαστεί πολύ χρόνο για να βρεθεί η απάντηση. Ίσως όσος χρόνος έχει περάσει από την εποχή του Αριστοτέλη, που ήταν και ο πρώτος που μελέτησε το φαινόμενο.
ΠΗΓΗ LIFO.