Σφοδρές επικρίσεις διατυπώνονται σε βάρος των αρχών της Γερμανίας, στον απόηχο των πλημμυρών που κόστιζαν τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους.
Όπως ανέφερε ο Παντελής Βαλασόπουλος, στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του OPEN, ειδικοί και ΜΜΕ, κατηγορούν την Πολιτική Προστασία της χώρας ότι άργησε να ανταποκριθεί και δεν ήταν έτοιμη για την επερχόμενη καταστροφή, παρά τις προειδοποιήσεις των μετεωρολόγων.
Σε πολλές πόλεις μάλιστα, δεν ήχησαν οι σειρήνες συναγερμού με αποτέλεσμα, τα νερά να πιάσουν στον ύπνο τους κατοίκους χωριών και πόλεων. Στις περισσότερες από τις πληγείσες περιοχές δεν χτύπησαν οι σειρήνες, ενώ δεν εστάλη και προειδοποιητικό SMS (το αντίστοιχο του ελληνικού 112).
Τουλάχιστον 133 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ περισσότεροι από 1500 αγνοούνται από τις φονικές πλημμύρες . «Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, 90 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά την καταστροφή», στην περιοχή Ρηνανίας – Παλατινάτου, από τις πλέον πληγείσες, σύμφωνα με την αστυνομία του Κόμπλεντς. Ο απολογισμός αυτός έρχεται να προστεθεί στους 43 νεκρούς στη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, μια ακόμα περιοχή της Γερμανίας που επλήγη από την καταστροφή. Και στα δύο κρατίδια εξακολουθούν να αγνοούνται δεκάδες άνθρωποι.
Κοντά στην Κολονία, στο Έρφστατ, ένα μέρος του χωριού κυριολεκτικά κατέρρευσε, μετά την κατολίσθηση που σημειώθηκε την Παρασκευή, 16 Ιουλίου. Οι εντυπωσιακές εικόνες από την περιοχή δείχνουν έναν τεράστιο κρατήρα, γεμάτο με όγκους χώματος, λάσπη και συντρίμμια. Οι αρχές εκτιμούν ότι πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην κοινότητα αυτήν.
Τα θύματα αναμένεται να αυξηθούν. «Όσο αντλούμε τα νερά και αδειάζουμε τα υπόγεια, βρίσκουμε πτώματα ανθρώπων. Δεν μπορώ να πω ποιος θα είναι ο τελικός απολογισμός», είπε ο Ρότζερ Λέβεντς, ο υπουργός Εσωτερικών του κρατιδίου που χτυπήθηκε από τη θεομηνία, μαζί με τη γειτονική Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.
Περίπου χίλιοι στρατιώτες κινητοποιήθηκαν για να βοηθήσουν στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, αλλά και στην απομάκρυνση των μπάζων. Πλέον, θα ξεκινήσει και η αποκατάσταση των ζημιών: τα δίκτυα φυσικού αερίου και τηλεφώνου αχρηστεύτηκαν σε πολλές περιοχές και εκατοντάδες άνθρωποι έμειναν άστεγοι.
Συνοψίζοντας, κατά την άποψη μας όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η συζήτηση περί κλιματικής αλλαγής ,που αδιαμφισβήτητα αυξάνει την συχνότητα εμφάνισης ακραίων φαινομένων, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν ”συγχωροχάρτι΄΄ για πολιτικές που οδηγούν στην εγκατάλειψη των υποδομών και στην υποχρηματοδότηση της κατάρτισης οργανομένων σχεδίων πολιτικής προστασίας. Αντίθετα η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή θα πρέπει να γίνεται αφορμή για ενίσχυση των παραπάνω τομέων που αναφέραμε αλλά και την ενίσχυση της έρευνας για την κλιματική αλλαγή, τόσο για την συνεχή προσπάθεια καλύτερης κατανόησης του φαινομένου όσο και για την συνεχή προσπάθεια αναζήτησης λύσεων.