Οι εκπομπές άνθρακα δεν θερμαίνουν μόνο την επιφάνεια της Γης. Προκαλούν επίσης γρήγορη ψύξη πολύ πιο πάνω, στην άκρη του διαστήματος.
Στην πραγματικότητα, η ανώτερη ατμόσφαιρα περίπου 90 χιλιόμετρα πάνω από την Ανταρκτική ψύχεται με ρυθμό δέκα φορές γρηγορότερα από τη μέση θέρμανση στην επιφάνεια του πλανήτη.
Νέα έρευνα έχει μετρήσει ακριβώς αυτόν τον ρυθμό ψύξης. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Και δείχνουν έναν νέο τετραετή κύκλο θερμοκρασίας στην πολική ατμόσφαιρα.
Τα αποτελέσματα, βασισμένα σε 24 χρόνια συνεχών μετρήσεων από Αυστραλούς επιστήμονες στην Ανταρκτική, ανακοινώθηκαν σε δύο δημοσιεύσεις αυτό το μήνα.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι η ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης, στην περιοχή «μεσόσφαιρα», είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στις αυξανόμενες συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου.
Αυτό παρέχει μια νέα ευκαιρία για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των κυβερνητικών παρεμβάσεων για τη μείωση των εκπομπών.
Οι επιστήμονες παρακολουθούν επίσης το θεαματικό φυσικό φαινόμενο που είναι γνωστό ως “noctilucent” ή “night glowing” σύννεφα. Η συχνότερη εμφάνιση αυτών των νεφών θεωρείται κακό σημάδι για την κλιματική αλλαγή.
Μελετώντας την “ροή αέρα”
Από τη δεκαετία του 1990, οι επιστήμονες του ερευνητικού σταθμού Davis της Αυστραλίας έχουν κάνει περισσότερες από 600.000 μετρήσεις των θερμοκρασιών στην ανώτερη ατμόσφαιρα πάνω από την Ανταρκτική. Αυτό το έκαναν χρησιμοποιώντας ευαίσθητα οπτικά όργανα που ονομάζονται φασματόμετρα.
Αυτά τα όργανα αναλύουν την υπέρυθρη λάμψη που εκπέμπεται από τα λεγόμενα μόρια υδροξυλίου. Τα μόρια υπάρχουν σε ένα λεπτό στρώμα περίπου 87 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης.
Αυτή η “ροή αέρα” επιτρέπει να μετρηθεί η θερμοκρασία σε αυτό το μέρος της ατμόσφαιρας.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι στην υψηλή ατμόσφαιρα πάνω από την Ανταρκτική, το διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια θερμοκηπίου δεν έχουν το φαινόμενο θέρμανσης όπως στην κατώτερη ατμόσφαιρα.
Αντ ‘αυτού, η περίσσεια ενέργειας εκπέμπεται στο διάστημα, προκαλώντας ψυκτικό αποτέλεσμα.
Η έρευνα προσδιορίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτόν τον ρυθμό ψύξης. Πάνω από 24 χρόνια, η θερμοκρασία της ανώτερης ατμόσφαιρας έχει κρυώσει κατά περίπου 3 ℃ ή 1,2 ℃ ανά δεκαετία.
Αυτό είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερο από το μέσο όρο της υπερθέρμανσης στην χαμηλότερη ατμόσφαιρα, περίπου 1,3 ℃ τον περασμένο αιώνα.
Αφαίρεση φυσικών σημάτων
Οι αυξανόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συμβάλλουν στις αλλαγές θερμοκρασίας. Αλλά υπάρχουν και άλλες επιρροές.
Σε αυτές περιλαμβάνονται ο εποχιακός κύκλος (πιο ζεστός το χειμώνα, πιο κρύος το καλοκαίρι). Και ο 11χρονος κύκλος δραστηριότητας του Ήλιου (ο οποίος περιλαμβάνει πιο ήσυχες και πιο έντονες ηλιακές περιόδους) στη μεσόσφαιρα.
Μία πρόκληση της έρευνας ήταν η αποσύνδεση όλων αυτών των “σημάτων”. Για να προσδιοριστεί ο βαθμός στον οποίο το καθένα οδήγησε τις αλλαγές που παρατηρήθηκαν στην έρευνα.
Παραδόξως σε αυτήν τη διαδικασία, οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν νέο φυσικό κύκλο που δεν ταυτοποιήθηκε προηγουμένως στην πολική άνω ατμόσφαιρα.
Αυτός ο τετραετής κύκλος που ονομάσαμε Quasi-Quadrennial Oscillation (QQO), είδε τις θερμοκρασίες να κυμαίνονται κατά 3-4 ℃ στην ανώτερη ατμόσφαιρα.
Οι επιπτώσεις στην μοντελοποίηση του κλίματος
Το εύρημα έχει μεγάλες επιπτώσεις στην μοντελοποίηση του κλίματος. Η φυσική που οδηγεί αυτόν τον κύκλο είναι απίθανο να συμπεριληφθεί σε παγκόσμια μοντέλα που χρησιμοποιούνται σήμερα για την πρόβλεψη της κλιματικής αλλαγής.
Αλλά μια διακύμανση 3-4 ℃ κάθε τέσσερα χρόνια είναι ένα μεγάλο μήνυμα που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τι οδηγεί την ταλάντωση. Όποια και αν είναι η απάντηση, φαίνεται να επηρεάζει επίσης τους ανέμους, τις θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας, την ατμοσφαιρική πίεση και τις συγκεντρώσεις του θαλάσσιου πάγου γύρω από την Ανταρκτική.
Μέτρηση αλλαγής
Η κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο απειλεί να αλλάξει ριζικά τις συνθήκες ζωής στον πλανήτη μας.
Κατά τις επόμενες δεκαετίες, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του αέρα αναμένεται να αυξηθεί.
Φέρνοντας μαζί της την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τις ακραίες καιρικές συνθήκες και τις αλλαγές στα οικοσυστήματα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση είναι σημαντική για τη μέτρηση της αλλαγής. Καθώς και τη δοκιμή και βαθμονόμηση ολοένα και πιο σύνθετων κλιματικών μοντέλων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας συμβάλλουν σε ένα παγκόσμιο δίκτυο παρατηρήσεων. Που συντονίζεται από το Δίκτυο Ανίχνευσης Μεσοσφαιρικής Αλλαγής για το σκοπό αυτό.
Η ακρίβεια αυτών των μοντέλων είναι ζωτικής σημασίας για να καθοριστεί εάν οι κυβερνητικές και άλλες παρεμβάσεις για τον περιορισμό της αλλαγής του κλίματος είναι πράγματι αποτελεσματικές.
Πηγή: Ecozen.gr