Ορυκτό που συνέλεξε το Curiosity το 2016 δείχνει ότι οι συνθήκες στον «Κόκκινο Πλανήτη» ήταν ανάλογες με εκείνες της Γης σήμερα – Νερό με ουδέτερο pH και θερμοκρασίες μεταξύ -5 και 50 βαθμών Κελσίου – Η «ιερή αποστολή» του Perseverance που αναζητεί «απολιθώματα»
Τι συνεπάγεται από τα στοιχεία που έδωσαν τα ορυκτά αργίλου από το Curiosity; Όταν σε ένα περιβάλλον διαμορφώνονται οι κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής, η φύση θα βρει τον τρόπο να «γεννήσει». Εφόσον επιβεβαιωθούν οι αρχικές αποδείξεις που βρέθηκαν, οι επιστήμονες θα θεωρήσουν ως δεδομένο ότι στον πλανήτη Άρη υπήρξε ζωή. Με άλλα λόγια, αν ο πλανήτης είχε διαμορφώσει τις συνθήκες για την εμφάνιση ζωής, η ύπαρξη Αρειανών κάθε άλλο παρά επιστημονική φαντασία θα πρέπει να θεωρούνται.
Πώς αποδεικνύεται ότι ο πλανήτης Άρης είχε διαμορφώσει για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, τις κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση και την εξέλιξη της ζωής; Με έναν πολύ απλό τρόπο. Το ορυκτό αργίλου που εξετάστηκε, ήταν ανάλογης σύνθεσης με ορυκτά αργίλου στη Γη. Το συγκεκριμένο ορυκτό σχηματίζεται μόνο υπό τις συνθήκες που επικρατούν στη Γη την εποχή που και ο πλανήτης μας παρουσιάζει έκρηξη ζωής.
Τα στοιχεία από τις μετρήσεις της NASA δείχνουν ότι ο πλανήτης Άρης δεν ήταν πάντοτε ένας ξερός τόπος, αλλά είχε στην επιφάνειά του νερό.
Όλα δείχνουν ότι η Γη μας δεν είναι ο μόνος γαλάζιος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς ο αρχαίος Άρης φαίνεται πως είχε καλυμμένο το 19% περίπου της επιφάνειάς του από έναν ωκεανό. Συγκριτικά με τη Γη, η NASA υπολογίζει ότι ο ωκεανός του Άρη ήταν μεγαλύτερος σε μέγεθος από τον Αρκτικό Ωκεανό, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός καλύπτει το 17% της γήινης επιφάνειας. Είναι, επίσης αξιοσημείωτο το γεγονός ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Άρης είχε στην επιφάνειά του τον ωκεανό αυτό για περισσότερο χρονικό διάστημα από όσο χρειάστηκε η Γη για να αναπτύξει μέσα στους δικούς της ωκεανούς τη ζωή.
Με βάση τις παρατηρήσεις των τηλεσκοπίων European Southern Observatory’s Very Large Telescope, W.M. Keck Observatory και NASA Infrared Telescope Facility, οι επιστήμονες κατάφεραν να δουν τα χημικά συστατικά του νερού στον Άρη, τα οποία είναι H2O και HDO, μία παραλλαγή του νερού με αντικατάσταση του ενός μορίου υδρογόνου από το δευτέριο. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να εντοπίσουν τις αναλογίες των μορίων αυτών και να χαρτογραφήσουν το πώς έφευγε το νερό στο διάστημα, αφήνοντας ουσιαστικά ένα μικρό μόνο μέρος πάγου στους πόλους.
Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι πριν από 4.3 δισεκατομμύρια χρόνια υπήρχε νερό που έφτανε στα 137 μέτρα βάθος, στο Βόρειο Ημισφαίριο, ενώ σε ορισμένα σημεία το βάθος του ωκεανού αυτού εκτιμάται ότι έφτανε μέχρι και τα 1.6 χιλιόμετρα.
Το ακόλουθο διάγραμμα δείχνει κάποιους πρώτους προβληματισμούς των επιστημόνων σχετικά με το πως χάθηκε το νερό από τον πλανήτη Άρη. Μία πιθανή αιτία ίσως να ήταν και η καταιγίδες σκόνης, οι οποίες έφταναν σε ύψος έως και 80km από την επιφάνεια κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου μεταφέροντας και μόρια ύδατος σε αυτά τα ύψη.
