Μεταξύ των κοινοτήτων Inuit Nunangat στον πολύ βόρειο Καναδά, υπάρχει ένα ρητό: Εάν χτυπάτε τον πάγο με το καμάκι σας και δεν περνάει στο πρώτο χτύπημα, είναι αρκετά παχύ για να περπατήσετε. Εάν μπορείτε να το χτυπήσετε τρεις φορές χωρίς να σπάσει, είναι καλό για τα χιόνια. Και αν μπορείτε να το χτυπήσετε πέντε φορές, μπορεί να υποστηρίξει τα πάντα.

Οι Αρκτικές κοινότητες χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να διατηρήσουν την παράδοση ζωντανή

Αυτή η πολύτιμη συμβουλή έχει διατηρήσει τις γενιές κυνηγών Inuit ασφαλείς καθώς περιηγούνται στην παγωμένη θάλασσα αναζητώντας φάλαινες, φώκιες, ψάρια και πουλιά. Αλλά καθώς η κλιματική αλλαγή διαταράσσει τους ρυθμούς της ζωής στην Αρκτική, καθίσταται όλο και πιο δύσκολο να εφαρμοστεί η παραδοσιακή γνώση στον θαλάσσιο πάγο, τα καιρικά φαινόμενα και τις εποχές. Η Αρκτική στο σύνολό της θερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο κόσμο, και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το καλοκαίρι o πάγος θα μπορούσε να εξαφανιστεί εντελώς μέχρι το έτος 2040.

Με τις παλιές γνώσεις να τρέχουν καθώς το περιβάλλον γίνεται απρόβλεπτο, οι άνθρωποι που ζουν στο μακρινό Βορρά πρέπει όλο και περισσότερο να αναζητούν νέες μεθόδους για να διατηρήσουν ζωντανές τις πολιτιστικές τους πρακτικές και μεθόδους διαβίωσης, όπως φαλαινοθηρία, βοσκή ταράνδων και ψάρεμα στον πάγο. Συχνά αυτό σημαίνει στροφή σε τεχνολογία – αισθητήρες που δείχνουν πότε ο πάγος είναι ασφαλής για διέλευση, κολάρα GPS για την παρακολούθηση ταράνδων και κατά παραγγελία κοινωνικά εργαλεία για κοινή χρήση γνώσεων μεταξύ κοινοτήτων.

Σε αντίθεση με πολλές περιοχές του κόσμου όπου οι λύσεις για την κλιματική αλλαγή συζητούνται για το μέλλον, οι αυτόχθονες κοινότητες προσαρμόζουν ενεργά τη ζωή τους με την τεχνολογία καθώς βλέπουν τις αλλαγές να συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο. Μεγάλο μέρος αυτής της τεχνολογίας προέρχεται από πρωτοβουλίες εντός των κοινοτήτων, μετά από αυτό που λέει ο Matthew Druckenmiller, ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου στο Boulder του Κολοράντο, είναι δεκαετίες αποτυχιών των διεθνών παγκόσμιων δυνάμεων για την αντιμετώπιση της κρίσης, η οποία «έχει πραγματικά θέσει το στάδιο για αυτοδιάθεση. Η αυξημένη πρόσβαση και η συμμετοχή στην επιστημονική έρευνα παρέχει στους Αρκτικούς αυτόχθονες πληθυσμούς τη δύναμη να οικοδομήσουν λύσεις με βάση την από πρώτο χέρι εμπειρία τους να βλέπουν περιβαλλοντικές αλλαγές», σύμφωνα με το cnet.

Πως το Siku βοηθάει τους κατοίκους;

Ξεκίνησε στα τέλη του 2019, το Siku είναι μια πλατφόρμα μερικής χαρτογράφησης, μέρος κοινωνικού δικτύου που παρέχει σε αυτόχθονες κοινότητες από όλη την Αρκτική εργαλεία και υπηρεσίες που χρειάζονται για την ασφαλή πλοήγηση στον πάγο, συμπεριλαμβανομένων των παλίρροια, των θαλάσσιων προβλέψεων και των μετρήσεων υφής πάγου. Ειδοποιήσεις εγγύτητας που θα προειδοποιούν τους ανθρώπους όταν βρίσκονται κοντά σε λεπτό πάγο χρησιμοποιώντας το GPS στα τηλέφωνά τους θα είναι το επόμενο μεγάλο χαρακτηριστικό.

Προς το παρόν, οι κυνηγοί μπορούν να δημοσιεύουν εικόνες, προειδοποιήσεις για λεπτό πάγο και χάρτες των ταξιδιών τους στην εφαρμογή για κινητά του Siku (διατίθεται σε iOS και Android), κοινοποιώντας τις πληροφορίες με τις δικές τους κοινότητες στην τοπική τους γλώσσες και επιστημονικοί ερευνητές – εάν το επιθυμούν. Η ασύρματη κάλυψη απέχει πολύ από το τέλειο στην περιοχή, αλλά όλες οι κοινότητες στο Nunavut διαθέτουν υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας.

Η εφαρμογή δημιουργήθηκε σε συνεννόηση με αυτόχθονες οργανώσεις νεολαίας και πρεσβύτερους, λέει ο Joel Heath, εκτελεστικός διευθυντής του ερευνητικού δικτύου Arctic Eider Society με έδρα το Sanikiluaq, Nunavut, το οποίο δημιούργησε και διαχειρίζεται το Siku. Ήταν σημαντικό από την αρχή ότι βασίστηκε σε ένα πλαίσιο που επέτρεπε στους ανθρώπους να διατηρήσουν την πλήρη ιδιοκτησία και τον έλεγχο των δικών τους δεδομένων για να προωθήσουν το κίνημα «αυτόχθονες σε αυτοδιάθεση».

Στο παρελθόν υπήρξε αποσύνδεση μεταξύ της επιστημονικής γνώσης και της γηγενής γνώσης, επειδή η γηγενής γνώση, ενώ περιλαμβάνει μεγάλες μετατοπίσεις οικοσυστημάτων, αποτελεί μέρος της προφορικής παράδοσης. Αλλά οι δύο έχουν περισσότερα κοινά από ό, τι πιστεύουν οι άνθρωποι, λέει ο Heath.

«Οι άνθρωποι είναι εκεί έξω κάθε μέρα κάνοντας προσεκτικές παρατηρήσεις», λέει. «Έχετε πολύπλοκα γλωσσικά συστήματα κατηγοριών για διαφορετικά είδη θαλάσσιου πάγου που είναι επιστημονικά με τον δικό τους τρόπο. Είναι το δικό τους είδος επιστήμης. Και μιλούν με άλλους δρομολογητές και κυνηγούς – ένα είδος συστήματος αξιολόγησης από ομοτίμους.»