Θλιβερό ρεκόρ για την παγκόσμια μέτρηση διοξειδίου του άνθρακα τον Μάιο παρά την πανδημία

Θλιβερό ρεκόρ για την παγκόσμια μέτρηση διοξειδίου του άνθρακα τον Μάιο παρά την πανδημία

Θλιβερό ρεκόρ για την παγκόσμια μέτρηση διοξειδίου του άνθρακα τον Μάιο παρά την πανδημία. Μια βασική μέτρηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα της Γης κατέγραψε νέο ρεκόρ, μολονότι η παγκόσμια πανδημία ανάγκασε τις οικονομίες σε όλον τον κόσμο σχεδόν σε παύση. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσίευσε την Πέμπτη η κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Το διοξείδιο του άνθρακα που καταγράφηκε στο Παρατηρητήριο της Μάουνα Λόα στη Χαβάη έφθασε τα 417 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) τον Μάιο, σε επίπεδα υψηλότερα από το ρεκόρ των 414,8 ppm που είχαν καταγραφεί πέρυσι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Εθνικής Διεύθυνσης Ωκεανών και Ατμόσφαιρας και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο.

Η πτώση των εκπομπών σε παγκόσμια κλίμακα λόγω των περιοριστικών μέτρων για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορωνοϊού -που εκτιμάται ότι σε ορισμένες χώρες έφθασε το 26% κατά τη διάρκεια της αιχμής των μέτρων- δεν έχει καταφέρει να αντισταθμίσει τις μεγάλες φυσικές διακυμάνσεις στις εκπομπές άνθρακα. Οι διακυμάνσεις προκαλούνται από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν τα φυτά και τα εδάφη στη θερμοκρασία, την υγρασία και άλλους παράγοντες, αναφέρουν οι επιστήμονες.

 

Θα χρειαστούν μειώσεις διοξειδίου του άνθρακα σε επίπεδα από 20% έως 30% για έξι έως 12 μήνες ώστε να επιβραδυνθεί ο ρυθμός αύξησης των μετρήσεων στο Μάουν Λόα, σύμφωνα με το Scripps.

Τον περασμένο μήνα, η δημοσιευμένη έρευνα στο περιοδικό Nature Climate Changeπροέβλεπε ότι οι παγκόσμιες εκπομπές θα μπορούσαν να μειωθούν έως και 7% φέτος

«Ο ρυθμός αύξησης του CO2 θα μειωθεί κατάτι, όμως θα εξακολουθήσει να αυξάνεται», τονίζει σε συνέντευξή του ο Πίτερ Τανς, επικεφαλής επιστήμονας στο εργαστήριο παρακολούθησης αερίων θερμοκηπίου της NOAA. «Έτσι, μια αλλαγή 10% -μας είναι ακόμη δύσκολο να το μετρήσουμε».

 

Ο Μάιος αποτελεί την ετήσια αιχμή για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε όλον τον κόσμο, οι οποίες βρίσκονται σε επίπεδα που η ατμόσφαιρα του πλανήτη δεν έχει βιώσει εδώ και πολλά εκατομμύρια χρόνια.

Οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στο Μάουνα Λόα αποτυπώνονται σε ένα γράφημα γνωστό ως καμπύλη Keeling, που ονομάστηκε προς τιμήν του Τσάρλς Κίλινγκ, ο οποίος ξεκίνησε τις μετρήσεις στο συγκεκριμένο σημείο το 1958.

Πηγή: Cnn.gr

 

/0 Comments/by
,

Αρκτική: Φωτιές “ζόμπι” φοβούνται οι επιστήμονες

Οι φωτιές “ζόμπι”, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι εστίες που σιγοκαίνε κάτω από την επιφάνεια τον χειμώνα και μπορούν να αναζωπυρωθούν με τη βλάστηση, όταν εξαφανίζεται το χιόνι.

Η ευρωπαϊκή υπηρεσία παρακολούθησης της ατμόσφαιρας Copernicus εξέφρασε την Τετάρτη (27/05) την ανησυχία της για τις “ανωμαλίες” που παρατηρούνται στη θερμοκρασία στις περιοχές της Αρκτικής, φοβούμενη την ύπαρξη φωτιών “ζόμπι”, που υποβόσκουν κάτω από την επιφάνεια μετά τις πρωτοφανείς περυσινές φωτιές στον Αρκτικό Κύκλο.

Καθώς η αύξηση της θερμοκρασίας και ο πολλαπλασιασμός των κύκλων της ξηρασίας και των κυμάτων καύσωνα, που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό των πυρκαγιών σε όλο τον κόσμο, το 2019 ο Αρκτικός Κύκλος έπεσε θύμα ενός πύρινου μετώπου τεράστιας έκτασης.

Για παράδειγμα, μόνον τον Ιούνιο του περασμένου έτους, αυτές οι πυρκαγιές απελευθέρωσαν περίπου 50 μεγατόνους CO2 στην ατμόσφαιρα, ποσότητα ισοδύναμη με τις ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στη Σουηδία.

Φέτος, οι επιστήμονες παρακολουθούν στενότατα τι συμβαίνει στην περιοχή κι “εξετάζουν το ενδεχόμενο πυρκαγιών ‘ζόμπι’ στην Αρκτική”, τονίζει το πρόγραμμα Copernicus.

Αυτές οι φωτιές “ζόμπι” είναι εστίες “που σιγοκαίνε κάτω από την επιφάνεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μπορούν να αναζωπυρωθούν με τη βλάστηση στην επιφάνεια την άνοιξη, όταν εξαφανίζονται το χιόνι και ο πάγος”, λέει ο Mαρκ Πάρινγκτον ειδικός της ευρωπαϊκής υπηρεσίας παρακολούθησης της ατμόσφαιρας Copernicus.

Η δραστηριότητα των πυρκαγιών προς το παρόν μπορεί να χαρακτηρισθεί “σχετικά κλασική” κατά την αρχή της σχετικής περιόδου.

Ωστόσο “υπάρχουν δορυφορικές παρατηρήσεις για ενεργές πυρκαγιές, που υποδηλώνουν ότι οι πυρκαγιές ‘ζόμπι’ έχουν ξαναρχίσει, ακόμη κι εάν αυτό ακόμη δεν έχει επιβεβαιωθεί στο πεδίο”, δήλωσε ο Πάρινγκτον.

“Οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες αυτές είναι σχετικά εκτεταμένες σε περιοχές που κάηκαν το περασμένο καλοκαίρι”, πρόσθεσε ο ίδιος. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, υπό ορισμένες περιβαλλοντικές συνθήκες, θα μπορούσε να “οδηγήσει σε πυρκαγιές μεγάλης κλίμακας και για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ίδια περιοχή”.

Τα σημερινά δεδομένα δείχνουν ότι οι περιοχές αυτές αντιμετωπίζουν ήδη ιδιαίτερα ζεστές και ξηρές καιρικές συνθήκες για την εποχή. Οι θερμοκρασίες τον Απρίλιο κυμάνθηκαν πάνω από το κανονικό επίπεδο, ιδίως στη βόρεια Γροιλανδία και σε μεγάλο μέρος της Σιβηρίας, σύμφωνα με το Copernicus.

ΠΗΓΗ

 

/0 Comments/by

Πόσο ζεστή μπορεί να γίνει η γη μέχρι το 2100;

Παίρνοντας τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων που βασίζονται στα δύο ακραία σενάρια μπορούμε να δούμε ποιό μπορείνα είναι το εύρος του μέλλοντος του πλανήτης μας.

Ορμώμενοι από την πανδημία που ξέσπασε στις αρχές του 2020, ένα ελπιδοφόρο σενάριο θα ήταν η παγκόσμια συνεργασία των κρατών που ξεκίνησε για την καταπολέμηση του COVID19 να συνεχιστεί με σκοπό την καταπολέμηση ακόμα ενός προβλήματος που επηρεάζει τον πλανήτη, αυτού της κλιματικής αλλαγής. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μεγάλες επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια και ταχύτατες μειώσεις την εκπομπών θερμοκηπικών αερίων με σκοπό τον περιορισμό της αύξηση της θερμοκρασίας στον +1.5°C. Στον αντίποδα, το εφιαλτικό σενάριο, θα ήταν μετά την μεγάλη οικονομική ύφεση από την πανδημία, πολλές χώρες χρησιμοποιούν ακόμα περισσότερο φθηνές μορφές ενέργειες που οδηγεί σε περεταίρω αύξηση των εκπομπών θερμοκηπικών αερίων και άρα σε θερμοκρασιακά επίπεδα κοντά στους +5°C, σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο.

Γενικά, ένα μοντέλο για να παράγει αποτελέσματα για την μελλοντική κατάσταση του πλανήτη, ουσιαστικά εισάγονται σε αυτό και δεδομένα εκπομπών θερμοκηπικών αερίων. Έτσι, έχουν δημιουργηθεί βάσεις δεδομένων τόσο με τα ακραία σενάρια που προαναφέρθηκαν, όσο και με πιο μετριοπαθή.

Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνονται τα διάφορα σενάρια και οι επιπτώσεις τους μέχρι το 2100. Στο πρώτο από τα διαγράμματα φαίνεται το ποσό της θερμότητας που δεσμεύεται από τα θερμοκηπικά αέρια, στο δεύτερο τα σενάρια εξέλιξης των εκπομπών αερίων, στο τρίτο τα σενάρια συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα και στο τελευταία τα σενάρια εξέλιξης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας.

 

 

 

Φαίνεται πως το ακραίο θερμό σενάριο των +5°C μέχρι το 2100 έχει δεχθεί μεγάλη κριτική, επειδή κατά αρκετούς θεωρείται ως παραπλανητικό λαμβάνοντας υπόψη μη ρεαλιστικά δεδομένα για το μέλλον. Ωστόσο, οι επιστήμονες θεωρούν ότι η μελέτη αυτού του σεναρίου έχει αξία όσο οι άνθρωποι κατανοούν τις υποκείμενες υποθέσεις και περιορισμούς που έχουν τα διάφορα σενάρια. Σε κάθε περίπτωση όμως οριοθετεί το μέγιστο που θα μπορούσαμε να αναμένουμε.

 

Σύμφωνα με τον Donald Wuebbles, επιστήμονα της ατμόσφαιρας στο πανεπιστήμιου του Illinois, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε δεν είναι να προγνώσουμε το μέλλον, αλλά να κατανοήσουμε τους κινδύνους και να εξετάσουμε τα διάφορα επίπεδα θέρμανσης και τους διαφορετικούς τύπους οικονομικής ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, όπως τονίζει και η επιστήμονας περιβάλλοντος και υγείας του πανεπιστημίου της Washington στο Seattle, χρειαζόμαστε αυτά τα αποτελέσματα για να μας δείξουν τι αντίκτυπο θα έχουν οι επιλογές μας στο μέλλον.

 

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η ανάπτυξη αυτών των σεναρίων μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Ως παράδειγμα, μπορούμε να δούμε ότι όταν φτιάχτηκαν τα σενάρια στα οποία βασίζονται τα κλιματικά μοντέλα για να εκτιμήσουν τις μελλοντικές συνθήκες, δεν υπήρχε σαν σκέψη το σενάριο του Brexit, ο οικονομικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας ή το ξέσπασμα μιας πανδημίας. Γι’ αυτόν τον λόγο και ο δρόμος για την ανάπτυξη αυτών των σεναρίων είναι γεμάτος εμπόδια αλλά και προκλήσεις.

 

Πηγή: Nature

/0 Comments/by
, ,

Η Ανταρκτική ήταν κάποτε τροπικός παράδεισος ;

Νέα, πρωτοφανή στοιχεία για την κλιματική ιστορία της Ανταρκτικής ανακάλυψε διεθνής ομάδας με επικεφαλής γεωεπιστήμονες του Alfred Wegener Institute, Helmholtz Centre for Polar and Marine Research.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ινστιτούτου, σε πυρήνα ιζήματος που ανακαλύφθηκε στη Θάλασσα Αμούντσεν, στη δυτική Ανταρκτική, τον Φεβρουάριο του 2017, οι επιστήμονες ανακάλυψαν εξαιρετικά καλοδιατηρημένο δασικό έδαφος από την Κρητιδική Περίοδο, που περιελάμβανε γύρη φυτών, σπόρους, και ένα πυκνό δίκτυο ριζών. Τα εν λόγω απομεινάρια φυτών επιβεβαιώνουν πως, περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια πριν, η ακτή της δυτικής Ανταρκτικής φιλοξενούσε εύκρατες, ελώδεις ζούγκλες, όπου η ετήσια θερμοκρασία κυμαινόταν γύρω στους 12 βαθμούς Κελσίου- εξαιρετικά θερμό κλίμα για μια περιοχή κοντά στον Νότιο Πόλο.

Οι επιστήμονες θεωρούν πως η θερμοκρασία αυτή ήταν δυνατή επειδή δεν υπήρχε ανταρκτικός παγετώνας και επειδή η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ήταν σημαντικά υψηλότερη από ό,τι υποδείκνυαν ως τώρα τα κλιματικά μοντέλα. Η μελέτη αυτή, που δημιουργεί νέες προκλήσεις για τα κλιματικά μοντέλα ανά τον κόσμο, δημοσιεύτηκε στο Nature.

Το χρονικό διάστημα στη μέση της Κρητιδικής, 115 με 80 εκατομμύρια χρόνια πριν, δεν θεωρείται μόνο η εποχή των δεινοσαύρων, αλλά ήταν επίσης η θερμότερη περίοδος των τελευταίων 140 εκατομμυρίων ετών. Οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της θάλασσας στους τροπικούς τότε ήταν γύρω στους 35 βαθμούς Κελσίου και η στάθμη της θάλασσας ήταν 170 μέτρα ψηλότερα από ό,τι σήμερα. Ωστόσο λίγα είναι γνωστά για τις περιβαλλοντικές συνθήκες νότια του πολικού κύκλου, καθώς δεν υπάρχουν αξιόπιστα κλιματικά στοιχεία που να φτάνουν τόσο πίσω. Οι νέοι πυρήνες ιζημάτων παρέχουν στους ειδικούς τη δυνατότητα αναδημιουργίας του κλίματος της δυτικής Ανταρκτικής κατά το θερμότερο διάστημα της Κρητιδικής, χάρη στα στοιχεία που περιέχουν.

Σε πυρήνα ιζήματος που συνελέγη με τρυπάνι του Πανεπιστημίου της Βρέμης, κοντά στον παγετώνα της Νήσου Πάιν, σε αποστολή του RV Polarstern, βρέθηκε πολύ καλά διατηρημένο έδαφος της Κρητιδικής. «Κατά τις αρχικές αναλύσεις, ο ασυνήθιστος χρηματισμός του στρώματος ιζήματος γρήγορα τράβηξε την προσοχή μας, ξεκάθαρα διέφερε από τα στρώματα από πάνω του. Επιπλέον, οι πρώτες αναλύσεις έδειξαν ότι, σε βάθος 27-30 μέτρων κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού, είχαμε βρει ένα στρώμα που είχε αρχικά σχηματιστεί στην ξηρά, όχι στον ωκεανό» αναφέρει ο Γιόχαν Κλάγκες, γεωλόγος του AWI και πρώτος συντάκτης της έρευνας.

AWI.DE

Όταν έγινε ανάλυση με ακτίνες Χ αποκαλύφθηκε ένα πυκνό δίκτυο ριζών που εξαπλώνονταν σε ολόκληρο το στρώμα και είχαν διατηρηθεί τόσο καλά που οι ερευνητές μπορούσαν να διακρίνουν μεμονωμένες κυτταρικές δομές. Επιπρόσθετα, στο δείγμα υπάρχουν ίχνη γύρης και σπόρων από διάφορα φυτά- μεταξύ των οποίων και τα πρώτα απομεινάρια λουλουδιών που βρέθηκαν ποτέ σε εκείνες τις ζώνες.

«Τα πολλά απομεινάρια φυτών υποδεικνύουν ότι 93 με 83 εκατομμύρια χρόνια πριν, η ακτή της δυτικής Ανταρκτικής ήταν μια ελώδης περιοχή όπου φύτρωναν εύκρατες ζούγκλες- σαν τα δάση τα οποία μπορεί να βρει κανείς, πχ, στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας» εξηγεί ο καθηγητής Ούλριχ Σάλτζμαν του Northumbria University, άλλος ένας εκ των ερευνητών.

Οι αναλύσεις που ακολούθησαν οδήγησαν σε μια σειρά συμπερασμάτων: Περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια πριν, υπήρχε εύκρατο κλίμα περίπου 900 χλμ από τον Νότιο Πόλο. Η μέση ετήσια θερμοκρασία αέρα ήταν γύρω στους 12 βαθμούς Κελσίου- με άλλα λόγια, κατά την Κρητιδική, η μέση θερμοκρασία κοντά στον Νότιο Πόλο ήταν περίπου δύο βαθμούς υψηλότερη από τη μέση θερμοκρασία στη σημερινή Γερμανία. Οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι ήταν κατά μέσο όρο γύρω στους 19 βαθμούς. Οι θερμοκρασίες του νερού στα ποτάμια και τους βάλτους έφταναν γύρω στους 20 βαθμούς, και η ποσότητα και η ένταση των βροχοπτώσεων στη δυτική Ανταρκτική ήταν παρόμοιες με αυτές στη σημερινή Ουαλία.

Τα στοιχεία αυτά οδήγησαν στο συμπέρασμα πως οι συνθήκες αυτές θα μπορούσαν να προκύψουν μόνο αν α) η Ανταρκτική ήταν καλυμμένη με πυκνή βλάστηση β) δεν υπήρχαν μάζες χερσαίων πάγων έκτασης παγετώνα στην περιοχή του Νοτίου Πόλου και γ) η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ήταν πολύ υψηλότερη από ό,τι πιστευόταν στο παρελθόν για την Κρητιδική.

AWI.DE

Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι: Εάν ήταν τόσο ζεστά στην Ανταρκτική τότε, τι ήταν αυτό που έκανε το κλίμα να ψυχράνει τόσο δραματικά για να σχηματιστούν παγετώνες; «Οι κλιματικές μας προσομοιώσεις δεν έχουν δώσει ακόμα ικανοποιητική απάντηση» λέει άλλος ένας εκ των ερευνητών, ο Γκέριτ Λόμαν του AWI, ειδικός σε κλιματικά μοντέλα.

/0 Comments/by

Η μείωση εκπομπών ρύπων λόγω κορωνοϊού δεν είναι ικανή να ανακόψει την παγκόσμια υπερθέρμανση

H πανδημία δεν μπορεί να φρενάρει ούτε την αύξηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα ούτε την υπερθέρμανση του πλανήτη. Σε αυτό ο συμπέρασμα καταλήγουν οι επιστήμονες με βάση τα δεδομένα που παρουσιάζουν σε δημοσίευμα του Bloomberg.

 

Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα μειώνονται πάντα την άνοιξη και το καλοκαίρι στο Βόρειο Ημισφαίριο, καθώς ένα μεγάλο μέρος το απορροφούν τα φυτά. Φέτος, αυτό το εποχιακό φαινόμενο συμβαίνει ταυτόχρονα με ένα σχεδόν παγκόσμιο lockdown λόγω της πανδημίας το οποίο έχει μειώσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων και κατ’ επέκταση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

«Εάν η κατάσταση αυτή επρόκειτο να συνεχιστεί για μήνες, αντί για εβδομάδες, θα παρατηρούσαμε τέτοια μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που δεν έχουμε δει στη ζωή μας», δήλωσε ο Rob Jackson, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και πρόεδρος του Global Carbon Project. «Κάτι τέτοιο έχει να συμβεί από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», συμπληρώνει.

Ωστόσο, ακόμη και μια παρατεταμένη μείωση των νέων εκπομπών φέτος η οποία θα ήταν αποτέλεσμα ύφεσης ακόμη και μεγαλύτερης από εκείνη του 2008, θα είχε μικρή επίπτωση στα επίπεδα του CO2 στην ατμόσφαιρα. Στην πραγματικότητα, τα επίπεδα του CO2 θα συνεχίσουν να αυξάνονται.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, οι αναλυτές στο BloombergNEF διαπίστωσαν ότι η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας ήταν 17% χαμηλότερη από τη συνηθισμένη στο Ηνωμένο Βασίλειο, 23% χαμηλότερη στην Ιταλία και χαμηλότερη κατά 15% στη Νέα Υόρκη. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σε περιοχές των ΗΠΑ μειώθηκε κατά 30% τον Μάρτιο.

 

Πού πάει στην πραγματικότητα το διοξείδιο του άνθρακα;

Το μεγαλύτερο μέρος των εκπομπών CO₂ που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα κάθε χρόνο δεν μένουν στην ατμόσφαιρα. Μόνο το 45% παραμένει στον αέρα, περίπου το 30% κατευθύνεται σε χερσαία οικοσυστήματα και ένα 25% καταλήγει στους ωκεανούς.

Οι εκπομπές CO₂ αυξάνονται κατά περίπου 2,5 ppm ετησίως από το 2010. Ακόμη και μια σημαντική μείωση των εκπομπών το 2020 δεν θα επηρέαζε σημαντικά δυναμική. Ο Pierre Friedlingstein του Πανεπιστημίου του Exeter εκτιμά ότι μια πτώση των ετήσιων εκπομπών κατά 10% θα εξακολουθούσε  να μεταφράζεται σε αύξηση 2 ppm των εκπομπών CO2.

 

Πηγή: Independent, Insider, Bloomberg, greenagenda

/0 Comments/by
, , ,

Η κλιματική αλλαγή απειλεί με εξαφάνιση την οχιά της Πίνδου

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί βασική απειλή, που μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση της οχιάς της Πίνδου, σύμφωνα με μία νέα έρευνα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Έντβαρντ Μιτσέι του Κέντρου Οικολογικής Έρευνας της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό «Oryx», εκτιμούν ότι έως το 90% των ορεινών ενδιαιτημάτων της εν λόγω οχιάς θα καταστούν αφιλόξενα έως το τέλος της δεκαετίας του 2080 λόγω ανόδου της θερμοκρασίας.

Η οχιά της Πίνδου ή νανόχεντρα είναι η μικρότερη οχιά της Ελλάδας, φθάνοντας σε μήκος τα 35 έως 45 εκατοστά. Ζει σε απομονωμένα αλπικά και υποαλπικά λιβάδια στην ελληνική οροσειρά της Πίνδου και στη νότια Αλβανία, συνήθως σε υψόμετρο άνω των 1.400 μέτρων. Θεωρείται ξεχωριστό είδος (Vipera graeca) και το δηλητήριό της είναι σχετικά ασθενές, αν και απαιτεί ιατρική φροντίδα.

Στη χώρα μας υπάρχουν και άλλα είδη οχιάς (κοινή, οθωμανική, της Μήλου, αστρίτης), αλλά της Πίνδου θεωρείται από τη Διεθνή Ένωση Προστασίας του Περιβάλλοντος (IUCN) κατ’ εξοχήν αυτή που απειλείται ως είδος και ένα από τα ερπετά της Ευρώπης που ήδη αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η κλιματική αλλαγή θα εντείνει σημαντικά αυτόν τον κίνδυνο στο μέλλον.

Η οχιά της Πίνδου είναι προσαρμοσμένη στο κρύο περιβάλλον και θεωρείται άκρως ευάλωτη στην άνοδο της θερμοκρασίας και στην ξηρασία λόγω της κλιματικής αλλαγής. Ήδη, σύμφωνα με τους ερευνητές, τα καλοκαίρια είναι πολύ ζεστά για το συγκεκριμένο φίδι, δυσκολεύοντας την έξοδο από τη φωλιά του και τη διατροφή του.

Η λεκάνη της Μεσογείου, που περιλαμβάνει την Ελλάδα, αναμένεται να γίνει σημαντικά ξηρότερη τις επόμενες δεκαετίες, καθώς προβλέπεται ότι θα μειωθούν οι βροχοπτώσεις. Παράλληλα, θα μειωθούν οι πληθυσμοί των εντόμων που αποτελούν την τροφή της οχιάς, ενώ και οι βοσκοί της Πίνδου σκοτώνουν συχνά τις οχιές, επειδή κατά καιρούς δαγκώνουν τα πρόβατά τους, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Από ελληνικής πλευράς, στη μελέτη συμμετείχαν o καθηγητής Στέφανος Ρούσος (Τμήμα Βιολογικών Επιστημών Πανεπιστημίου του Βόρειου Τέξας ΗΠΑ) και οι ερπετολόγοι Μαρία Δημάκη (Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας) και Γιάννης Ιωαννίδης (Βιόσφαιρα).

 

/0 Comments/by
,

Απειλεί το κρασί η κλιματική αλλαγή! Σοβαρά προβλήματα αναμένονται στην Ελλάδα

Οπως η κλιματική αλλαγή απειλεί τα σπίτια και τα τρόφιμα των ανθρώπων, μια παρόμοια απειλή αφορά τα αμπέλια ανά τον κόσμο και άρα την παραγωγή κρασιού.

Αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβει κατά δύο βαθμούς Κελσίου, οι περιοχές του πλανήτη που σήμερα είναι κατάλληλες για καλλιέργεια αμπελιών, θα συρρικνωθούν πάνω από το μισό (έως 56%), σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα. Αν μάλιστα η άνοδος της θερμοκρασίας ξεφύγει από κάθε έλεγχο και φθάσει τους τέσσερις βαθμούς Κελσίου, τότε το 85% των σημερινών καλλιεργειών για οινοποιία θα εξαφανιστούν.

Η μελέτη προτείνει στους καλλιεργητές, ως βασική στρατηγική προσαρμογής, να αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό τις ποικιλίες που καλλιεργούν, ώστε να προτιμούν αμπέλια πιο ανθεκτικά στην ξηρασία και στη ζέστη.

Αυτή η ανακατανομή των καλλιεργειών μπορεί να περιορίσει τις απώλειες στο 24% (αντί 56%) σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς και στο 58% (αντί 85%) σε περίπτωση ανόδου κατά τέσσερις βαθμούς, σύμφωνα με τους ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).

Σήμερα καλλιεργούνται περισσότερες από 1.100 ποικιλίες σταφυλιών και τα αμπέλια της οινοποιίας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις θερμοκρασιακές αλλαγές, λόγω της κλιματικής αλλαγής. «Κατά κάποιο τρόπο, το κρασί είναι σαν το καναρίνι στο ορυχείο, που προειδοποιεί πρώτο για τις κλιματικές επιπτώσεις στη γεωργία, καθώς αυτά τα αμπέλια είναι άκρως ευαίσθητα στο κλίμα», δήλωσε ο ερευνητής Μπένζαμιν Κουκ του Παρατηρητηρίου της Γης Lamont-Doherty του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης και του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA.

Οι ερευνητές μελέτησαν κατά πόσο είναι δυνατό η αμπελοκαλλιέργεια να γίνει πιο ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή μέσω της ευρείας διαφοροποίησης και γεωγραφικής μετακίνησης των ποικιλιών, εστιάζοντας σε γνωστές ποικιλίες (cabernet sauvignon, chardonnay, merlot, pinot noir, syrah κ.α.).

Σύμφωνα με τους ερευνητές, για παράδειγμα, στη Βουργουνδία της Γαλλίας οι οινοπαραγωγοί θα πρέπει να αντικαταστήσουν το κυρίαρχο pinot noir με τα πιο ανθεκτικά syrah και grenache, ενώ στο Μπορντό το mourvedre (γνωστό και ως monastrell) θα πρέπει σταδιακά να αντικαταστήσει το cabernet sauvignon και το merlot. Γενικότερα, ποικιλίες όπως οι syrah, grenache και mourvedre αναμένεται να γίνουν πιο δημοφιλείς στις σημερινές οινοπαραγωγές περιοχές.

Οι ψυχρότερες οινοπαραγωγές περιοχές, όπως η Γερμανία, οι ΒΔ ΗΠΑ και η Νέα Ζηλανδία, δεν θα υποστούν σχεδόν καθόλου απώλειες στο σενάριο ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς. Όμως αυτές οι περιοχές θα γίνουν πλέον καταλληλότερες για την καλλιέργεια ποικιλιών που προτιμούν θερμότερο κλίμα (π.χ. merlot και grenache), ενώ οι ποικιλίες που προτιμούν χαμηλότερες θερμοκρασίες (π.χ. pinot noir), θα επεκταθούν προς τα βόρεια σε περιοχές που σήμερα δεν είναι κατάλληλες για αμπέλια (Καναδάς, Βόρεια Ευρώπη, Τασμανία).

Οι νοτιότερες περιοχές (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Αυστραλία κ.α.), σύμφωνα με τη μελέτη, αναμένεται να έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες αμπελοκαλλιεργειών, επειδή ήδη υποχρεώνονται να καλλιεργούν ποικιλίες πιο ανθεκτικές στη ζέστη. Σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας πάνω από δύο βαθμούς, ο Ευρωπαϊκός Νότος θα δυσκολευθεί περισσότερο από ό,τι ο Βορράς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μέσω της αλλαγής ποικιλιών.

Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή στις καλλιεργούμενες ποικιλίες θα συνεπάγεται σημαντικές -αν και όχι αξεπέραστες- προκλήσεις σε νομοθετικό, πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο. Οι καλλιεργητές θα πρέπει να μάθουν επίσης πώς να καλλιεργούν σωστά τις πιο ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή ποικιλίες, πράγμα όχι εύκολο για ανθρώπους που συχνά ακολουθούν μια μακρά παράδοση εκατοντάδων ετών.

Αλλά και οι καταναλωτές θα πρέπει σταδιακά να συνηθίσουν στην ιδέα ότι η αγαπημένη τους ποικιλία κρασιού ίσως δεν θα είναι εξίσου εύκολα διαθέσιμη στο μέλλον.

Δείτε την επιστημονική δημοσίευση ΕΔΩ .

 

/0 Comments/by
,

Ρίτσαρντ Χίιντ«Οι μεγάλες πετρελαϊκές ήξεραν για την κλιματική αλλαγή από το ’60»

Ο Χίιντ μαζί με την ομάδα του, μέσω αναλύσεων, ερευνών, στατιστικών και συλλογής στοιχείων, αναδεικνύουν τις ευθύνες των μεγάλων εταιρειών ορυκτών καυσίμων –πολυεθνικών ή κρατικών– στην κλιματική αλλαγή και εργάζονται ώστε να υποχρεωθούν αυτές να συμβάλουν, στο κομμάτι που τους αναλογεί, στην αντιμετώπιση του οικουμενικού αυτού προβλήματος.

Ας δούμε όμως ποιός ακριβώς είναι ο Ρίτσαρν Χίιντ.

Γεννημένος στο Οσλο το 1952, ο Χίιντ μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1967. Σπούδασε Περιβαλλοντική Μηχανική, με ειδίκευση στο Παγκόσμιο Περιβάλλον, στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, απ’ όπου απέκτησε και Master στη Γεωγραφία.Ασχολείται επί τριάντα χρόνια με τα θέματα της κλιματικής αλλαγής και σήμερα διευθύνει το Ινστιτούτο Κλιματικής Λογοδοσίας, ενώ έχει κάνει εκατοντάδες δημοσιεύσεις. Τεράστιο υλικό για τα θέματα του κλίματος και στατιστικά για τη συμβολή των εταιρειών στην κλιματική αλλαγή μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.

Ακολουθεί η συνέντευξη στον Τάσος Τσακίρογλου.

 Δουλεύετε για το Ινστιτούτο Κλιματικής Λογοδοσίας στις ΗΠΑ. Ποιος είναι ο στόχος σας και πού επικεντρώνετε τη δουλειά σας;

Στόχος μας είναι να μελετάμε πώς επηρεάζουν το κλίμα οι μεγάλες εταιρείες. Κάνουμε αυτή τη δουλειά για αρκετά χρόνια. Θέλουμε να τις κάνουμε να δίνουν λόγο για το ποσοστό της ευθύνης που τους αναλογεί για την κλιματική αλλαγή και τις ζημιές στο περιβάλλον.

Θέλουμε να γνωστοποιήσουμε στο κοινό τι μπορεί να γίνει και πώς αυτές οι εταιρείες θα αναγκαστούν να επενδύσουν σε τομείς «καθαρής» ενέργειας, έτσι ώστε οι βλάβες στο περιβάλλον να μειωθούν όσο το δυνατόν.

• Η ανάλυσή σας δείχνει ότι οι είκοσι μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες του κόσμου έχουν συμβάλει κατά 35% σε όλες τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου παγκοσμίως από το 1965. Γιατί ξεκινάτε από το 1965;

Οι ηγετικές εταιρείες πετρελαίου, άνθρακα και φυσικού αερίου και οι ενώσεις των βιομηχάνων –όπως και οι πολιτικοί– γνώριζαν ή συνειδητά παρέβλεπαν την απειλή της κλιματικής αλλαγής λόγω της συνεχιζόμενης χρήσης των προϊόντων τους από τα τέλη της δεκαετίας του 1950.

• Αρα πόσο ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή και πώς θα μπορούσαμε να τους κάνουμε να πληρώσουν για τη ζημιά που έχουν κάνει;

Σίγουρα έχουν και οι καταναλωτές το δικό τους μερίδιο στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αλλά οι μεγάλες επιχειρήσεις κάθονται στη θέση του οδηγού όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Εχουν επενδύσει για πολλές δεκαετίες στα ορυκτά καύσιμα και παράλληλα έχουν αποπροσανατολίσει το κοινό αναφορικά με τις αιτίες της κλιματικής αλλαγής.

Ετσι, έχουν να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο στη μεταφορά των επενδύσεων σε άλλους τομείς. Αυτές οι επιχειρήσεις διαθέτουν τόσο την ικανότητα όσο και τους πόρους, αλλά και την ηθική υποχρέωση –ίσως και τη νομική ευθύνη– να αντιμετωπίσουν στον βαθμό που τους αναλογεί την κλιματική αλλαγή.

Ωστόσο, και οι καταναλωτές πρέπει να είναι ενήμεροι για τη δική τους ευθύνη για τη μείωση των εκπομπών καυσαερίων. Δεν αρκούν μόνο η αλλαγή στάσης από τις επιχειρήσεις και η αλλαγή του επενδυτικού μοντέλου στην παγκόσμια οικονομία προκειμένου να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον.

• Οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και οι παγκόσμιοι ρυπαντές προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ευθύνη για την κλιματική αλλαγή είναι ατομική και ότι αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να «πρασινίσουμε» τις καθημερινές μας συνήθειες ή να φυτέψουμε μερικές δεκάδες δέντρα. Αρκεί αυτό για τη σημερινή πραγματικότητα;

Οχι. Αυτά από μόνα τους δεν λύνουν το πρόβλημα. Η άγνοια δεν βοηθά. Εάν δεν αλλάξει η κατεύθυνση των επενδύσεων σε καθαρότερες μορφές, η κλιματική αλλαγή θα επιδεινωθεί. Απαιτείται εθνική και διεθνής νομοθεσία προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και φορολόγηση της χρήσης άνθρακα.Και αυτό πρέπει να γίνει σε διεθνές και παγκόσμιο επίπεδο. Είναι βέβαια ένα δύσκολο καθήκον που πρέπει να υποστηριχθεί και από τα Ηνωμένα Εθνη. Μεγάλο ρόλο θα παίξει και η στάση του κοινού σ’ αυτή την υπόθεση. Θα πρέπει να ενημερωθεί και να κρατήσει υπεύθυνη στάση.

• Στους απλούς ανθρώπους υπάρχει σχεδόν μια μεταφυσική πίστη ότι η υψηλή τεχνολογία θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, μια πίστη που οδηγεί στην απάθεια. Τι λέτε γι’ αυτό;

Η τεχνολογία έχει να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Μπορεί να βοηθήσει να βρούμε διεξόδους σε πιο καθαρές μορφές ενέργειας, αλλά και να διαχειριστούμε τα απόβλητα. Επίσης να θωρακίσουμε τα σπίτια από την απώλεια ενέργειας, αλλά και στη θέρμανση.

Αυτό βέβαια δεν θα το κάνουν οι επιχειρήσεις άνθρακα και ορυκτών καυσίμων, όμως μπορούν να αναγκαστούν να πληρώσουν για επενδύσεις στην τεχνολογία, η οποία δεν είναι πανάκεια. Πρέπει να αναγκαστούν να χρησιμοποιήσουν τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία τους έτσι ώστε να συμβάλλουν αντί να αντιτίθενται στη μετάβαση σε ένα μέλλον χαμηλής ή μηδενικής ενέργειας από άνθρακα.

• Ενώ οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο εμφανείς, τόσο στις ΗΠΑ όσο και αλλού, το λόμπι των αρνητών παραμένει ισχυρό. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σας;

Υπάρχει μεγάλη προσπάθεια από τις εταιρείες να μετατεθεί η ευθύνη στους καταναλωτές. Επιχειρούν να καθυστερήσουν κάθε πρωτοβουλία δράσης και στις ΗΠΑ ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια για να χρηματοδοτούν την καμπάνια άρνησης της κλιματικής αλλαγής, αλλά και για να αποπροσανατολίζουν το κοινό.

Δημιουργούν συνειδητά σύγχυση για τις αιτίες και τις ευθύνες της κλιματικής αλλαγής. Θέλουν να διαιωνίσουν την οικονομία των ορυκτών καυσίμων. Αυτό φυσικά πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να αλλάξει.

• Πώς επηρεάζει η κλιματική αλλαγή τις παγκόσμιες ανισότητες και τι μπορεί να σημαίνει η κλιματική δικαιοσύνη;

Οι φτωχοί πληθυσμοί είναι αναγκασμένοι να υποστούν τις χειρότερες συνέπειες, παρότι έχουν τη μικρότερη συμβολή στη μόλυνση του περιβάλλοντος. Η κλιματική αλλαγή σίγουρα επιδεινώνει τις ανισότητες παγκοσμίως. Οι πλούσιες χώρες έχουν μια μεγάλη υποχρέωση να συμβάλουν στη βελτίωση της κατάστασης, καθώς ιστορικά έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη.

Οπως και οι επιχειρήσεις που είχαν τεράστια κέρδη για δεκαετίες από τις πωλήσεις άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τώρα πρέπει να χρηματοδοτήσουν έρευνες και σχέδια για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

• Σε τι βαθμό είναι υπεύθυνος ο νεοφιλελευθερισμός για την επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής τις τελευταίες δεκαετίες;

Οι επιχειρήσεις απελευθερώθηκαν από τους ρυθμιστικούς περιορισμούς και έτσι μεγάλωσαν οι ζημιές που έγιναν. Απαιτείται καλή διακυβέρνηση και οι επιχειρήσεις να δουλέψουν ώστε να μη γίνουν τα πράγματα χειρότερα».

ΠΗΓΗ ΕΔΩ .

/0 Comments/by

Ο χάρτης που αναδεικνύει το μέγεθος του φετινού θερμού χειμώνα στην Ευρώπη

Είναι ευρέως αντιληπτό ότι ο φετινός χειμώνας είνα ιδιαίτερα ήπιος και ένας από τους θερμότερους που βιώνει το βόρειο ημισφαίριο. Ένας χάρτης σε αυτήν την περίπτωση είναι 1000 λέξεις.

 

Στον ακόλουθο χάρτη του αμερικανικού NCEP αποτυπώνεται η μέση απόκλιση της θερμοκρασίας επιφανείας από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 για το διάστημα 17/12/2019-16/1/2020.

Γίνεται ξεκάθαρο ο τελευταίος μήνας ήταν ιδιαίτερα θερμός (στους +8°C από τη μέση τιμή) στην Σκανδιναβία και τα βορειοανατολικότερα της Ευρώπης, γεγονός που οδήγησε και σε ιδιαίτερα εξασθενημένες ψυχρές εισβολές στην περιοχή μας. Αν και τα βορειοανατολικά της ηπείρου μας αποτελούσαν την θερμότερη γωνία της, το σύνολο της Ευρώπης βίωσε την καρδιά του χειμώνα με θερμοκρασίες από +1°C έως και +6°C. Οι περιοχές με τις χαμηλότερες αποκλίσεις (όχι απαραίτητα οι ψυχρότερες περιοχές όμως στην Ευρώπη) ήταν αυτές γύρω από τη Μεσόγειο και κυρίως στα ανατολικότερα τμήματα αυτής.

Αίσθηση προκαλεί ότι ακόμα και περιοχές που βρέθηκαν στο επίκεντρο κακοκαιριών στην Ελλάδα (πχ. ανατολική Στερεά) τελικά παρέμειναν στην κατηγορία των θερμών περιοχών με έως και +4°C απόκλιση από τα κανονικά επίπεδα. Ελάχιστες περιοχές στα νοτιότερα της Ελλάδα και της Ιταλίας εμφάνισαν θερμοκρασίες (πάντα κατά μέσο όρο) κοντά ή κάτω από το μέσο όρο.

Συμπερασματικά, σαφώς δυσοίωνα τα σημάδια που λαμβάνουμε, τα οποία δείχνουν μάλιστα να συμφωνούν σε αρκετά μεγάλο βαθμό με τις εκτιμήσεις των κλιματικών μοντέλων (πχ. εντονότερη θέρμανση στα βορειότερα γεωγραφικά πλάτη). Σίγουρα αυτή η κατάσταση θα έπρεπε έστω κα ιαργά να αρχίσει να μας βάζει σε σκέψεις.

 

/0 Comments/by
, ,

Κλιματική αλλαγή: Νέο ρεκόρ θερμοκρασίας στους ωκεανούς

“Καμπανάκι” από τους επιστήμονες που διαπίστωσαν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας στις θάλασσες επιταχύνεται συνεχώς.

Οι ωκεανοί της Γης σημείωσαν νέο ιστορικό ρεκόρ θερμοκρασίας το 2019, ιδίως μεταξύ της επιφάνειας των νερών και βάθους έως 2.000 μέτρων, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι η θερμοκρασία των θαλασσών όχι απλώς ανεβαίνει αλλά η άνοδος επιταχύνεται συνεχώς. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, τα τελευταία δέκα χρόνια υπήρξαν τα πιο θερμά στην καταγεγραμμένη ιστορία για τις ωκεάνιες θερμοκρασίες, ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν σημειωθεί διαδοχικά ρεκόρ.

Οι 14 ερευνητές από 11 επιστημονικά ινστιτούτα, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Λιλίνγκ Τσενγκ του Ινστιτούτου Ατμοσφαιρικής Φυσικής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Advances in Atmospheric Sciences», υπολόγισαν ότι πέρυσι η μέση θερμοκρασία των ωκεανών ήταν περίπου 0,075 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1981-2010.

«Η ποσότητα θερμότητας που προσθέσαμε στους ωκεανούς του κόσμου κατά τα τελευταία 25 χρόνια ισοδυναμεί με 3,6 δισεκατομμύρια ατομικές βόμβες που έπεσαν στη Χιροσίμα», δήλωσε ο Τσενγκ. «Η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών είναι μη αμφισβητήσιμη και συνιστά περαιτέρω απόδειξη για την παγκόσμια υπερθέρμανση. Δεν υπάρχουν λογικές εξηγήσεις για αυτό το φαινόμενο πέρα από τις ανθρώπινες εκπομπές αερίων τύπων», πρόσθεσε.

Συγκρίνοντας την περίοδο 1987-2019 με την περίοδο 1955-1986, η μελέτη δείχνει μία αύξηση κατά περίπου 450% στην ταχύτητα ανόδου της θερμοκρασίας των ωκεανών, δηλαδή η θερμοκρασία των θαλασσών ανεβαίνει στην εποχή μας με υπερτετραπλάσιο μέσο ετήσιο ρυθμό από ό,τι πριν μερικές δεκαετίες.

«Είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε πόσο γρήγορα αλλάζουν τα πράγματα. Η συντριπτική πλειονότητα της θερμότητας καταλήγει στους ωκεανούς. Και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου που πρόκειται να ακολουθήσει», ανέφερε ο καθηγητής Τζον Άμπραχαμ του Πανεπιστημίου Σεντ Τόμας των ΗΠΑ.

Από το 1970 μέχρι σήμερα, πάνω από το 90% της θερμότητας λόγω της κλιματικής αλλαγής κατέληξε στους ωκεανούς, ενώ λιγότερο από 4% αύξησε τη θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα και στην ξηρά. Όσο θερμαίνονται οι θάλασσες τόσο διαταράσσεται ο κύκλος του νερού στον πλανήτη μας, φέρνοντας περισσότερες πλημμύρες, καταιγίδες, ξηρασίες, πυρκαγιές και άλλα ακραία φαινόμενα, καθώς επίσης επιταχυνόμενη τήξη των παράκτιων πάγων.

Πηγή: Δελτίο Καιρού

/0 Comments/by